IK HOU VAN ventriloquisten of buiksprekers. Net zoals een goochelaar roept een ventriloquiste (wat hou ik van dat woord!) een illusie op: in dit geval een gesprek met een ander, meestal een handpop. De ventriloquiste is de bron van de eigen stem, uiteraard, en die van de pop, die met een ‘buikspreekstem’ een antwoord geeft. Deze 'buikspreekstem’ komt niet uit de buik van de ventriloquiste maar uit de keel.
Ondanks de illusie kijken we toch gefascineerd naar wat ze doen. Al van kinds af aan speurde ik de lippen en de keel van de buiksprekers af om te zien of ze zich niet verraden.
Komt daarbij dat de ventriloquisten – eerder hun handpop – schunnige praat verkopen of eens zeggen ‘wat ze ervan denken’. Verzet gegarandeerd.
Enfin, ik wil jullie, liefste gezellen, een van mijn favoriete ventriloquisten voorstellen: Nina Conti en haar aap.
